Uyan ey ümmet.!
Müslüman ülkelerin başına ne geldiyse cehalet ve dost düşman bilmediklerinden geldi. İçim ağlıyor, neden mi?
Oysa ki Müslümanlara ilim içeren ve yol gösteren Kur’anı Kerim hediye edildi. Oysa Peygamber Efendimizin hayatı örnek gösterildi. Ve hepsi yok sayılır gibi cehalet tercih edildi.!
Herkes kafasına göre, işine geldiği gibi kural belirledi. Kadın, erkek, çocuk hepsi Kurân dışı eğitildi. Dünyalık, zevki âlem ve nefis içeren kurallar tatlı geldi. Nâmus, vatan, bayrak kavramı değersizleştirildi. Tamamen çıkar uğruna hayatlar şekil aldı. Cebini dolduran zihniyet türedi. Müşriklerle dost edinmeyi kabûl etmeyen Kurânı Kerim. Fakat müşriklerle ayna masaya oturup anlaşmalar yapıldı.
(Mâide suresi 57. ayet
Ey iman edenler! Sizden önce kitap verilmiş olanlardan ve gerçekleri örtbas edenlerden, dininizi oyun ve eğlence yerine koyanları dost edinmeyin. Eğer mü’minlerseniz yolunuzu Allah ve kitabıyla bulun)
(Ali İmran suresi, 118. ayet
Ey iman edenler! Sizden olmayanları sırdaş edinmeyin, onlar size kötülük yapmaktan geri durmazlar, sıkıntıya düşmenizi isterler. Onların ağızlarından nefret taşmaktadır. Kalplerinin gizlediği ise daha büyüktür. Gerçekten size delilleri açıklamışızdır, eğer düşünüyorsanız!)
Müslümanlar küreselcilerin teklif ettiği paralara tenezzül etti. Kestirme yolu seçip, toplumun gözlerini zenginlikle boyadı. Sonun da fenalıklarla karşı karşıya kaldılar. Zenginlik insanları gerçeklere karşı kör etti. Tevhid yok sayıldı. İlimden uzak yaşantı, ahlâksızlık tercih edildi. En kötüsü kula kulluk edildi ve huzuru kul sayesinde bulduk sandılar.
(Araf suresi, 3. ayet. Rabbinizden size indirilene uyun. O’nu bırakıp da başka önderlerin ardın dan gitmeyin. Ne kadar da az öğüt alıyorsunuz)
Gelişmekten aciz olan müslümanların hali ağlanacak halde. Düşmanların attığı bomba ve silahlarla uyanmadılar. Çeki düzen vermek yerine tekrardan zevki âleme düştüler. Vantansızlığı tercih edip, rahatlığı düşündüler. Rabbim boş yere bir toplumu sınamaz, demek ki bir sıkıntı var.
(Enfal suresi, 15. ayet,
Ey Müminler! İnkâr edenlerle savaşta karşı karşıya gelince onlara arkanızı dönüp kaçmayın)
(Enfal suresi, 16. ayet,
Kim savaş için yer değiştirmek veya başka bir birliğe katılmak amacıyla olmaksızın savaş sırasında düşmana arkasını dönüp kaçarsa Allah’ın öfkesine uğramış olur, onun varacağı yer cehennemdir, ne kötü bir son.!)
Daha nasıl bir imtihan bekliyor İslam alemini.? Daha ne olsun.?
Allahın kûrallarına göz çevirin, gerçeklerle yüzleşin ve uyanın.!
Kararmış ruhları tövbe istiğfar getirerek arındırın.!
İmtihanlar bizi bulmadan,
uyan ey ümmet.!
